در باب احمقیت اینجانب!

از تازه به دوران رسیده ها و اونایی که بیخودی ادعای فضل میکنن و اونایی که بدون اینکه چیز خیلی خاصی داشته باشن خودشونو میگیرن متنفرم متنفرم متنفرم...

ولی چرا اعصاب خودمو سر همچین احمقایی خورد میکنم؟!

چرا بازم باهاشون خوب رفتار میکنم یا کمکشون میکنم در حالیکه میخوام نبینمشون و دلم میخواد انقد تخریب شخصیتشون کنم انقد زیر کتک بگیرمشون که نگو؟!

خب فک کنم چون یه احمق زیادی مهربونم ولی جالب اینجاست که ساده لوح نیستم چون میفهمم و اینکارو میکنم! :/

آه لعنت کاشکی میشد این احساسات لعنتی رو خاموش کرد فقط درد دارن آه لعنت ولی به قول اون وقتی اخساسات منفی رو خاموش کنی مثبتم خاموش میشه! >_<

دوس ندارم بی رحم باشم و دوس دارم گاهی بی رحم باشم!

دوس دارم بی حس باشم و دوس ندارم بی حس باشم!

اه لعنت به من! تکلیفتو روشن کن!!!! :(